De sleutel
Mist maakt de wereld klein en dwingt mij in mijn warme huis te blijven. Toch is het anders dan de afgelopen winter in Portugal. Daar waren de buitentempraturen weliswaar hoger, maar stuurde de veelvuldige regenbuien mij naar binnen. Ons huisje daar was kil met plavuizen vloeren en de wandelingen die ik kon maken waren eentonig. Inmiddels blijf ik, na drie jaar overwinteren in Zuid-Europa, liever in Nederland. Dit komt ook door de coronamaatregelen en dat heeft beslist voordelen.
Voor mijn rust en mijn lijf is het goed om min of meer gedwongen naar binnen te keren en minder verleid te worden. Aanvankelijk maakte de beperking dat ik niet naar de sauna mag mij hevig verontwaardigd. Regeltjes die allang niet meer gaan over gezondheid bezorgen mij stuiptrekkingen. Daar schreef ik al eens een boek over. Inmiddels weet ik hoe ik mijzelf kan bevrijden; aanvaard, respecteer, observeer en oordeel niet. Ga mee met de stroom. Normaal gesproken geeft de sauna mijn pijnlijke en gespannen lijf juist in de wintermaanden een enorme boost (niet te verwarren met de ‘booster’, overigens). Dus ging ik op zoek naar een alternatief en heb een masseuse gevonden die exact aanvoelt wat ik en mijn lichaam nodig hebben. Zij raakt mijn body feilloos aan waar het moet en wil worden aangeraakt. Intuïtief weet zij wat mijn lichaam vertelt. Daar kan geen sauna tegenop.
Zij signaleert dat ik nóg milder mag zijn. Inderdaad, ik heb nog altijd moeite met vertrouwen. Het blijft een opgave om mijzelf in de basis veilig te voelen in deze wereld. Ik heb niet overal invloed op. Waar ik wel invloed op heb is hoe ik omga met wat er op mijn pad komt.
“Vooral de rechterhelft van jouw lichaam straalt mannelijke energie uit en is verkrampt,” stelt ze vriendelijk vast. Zeker zit er kracht en moed in mij en kom ik op voor mijzelf. Maar hoe moet ik omgaan met de beperkende maatregelen, het gebrek aan rechtvaardigheid in deze wereld, mijn angst voor afwijzing?
“Kijk er met liefde naar en voel.” Voelen is lastig, helemaal in de winter. Door de kou beweeg ik mij moeizaam en zit soms gevangen in mijn pijnlijke lijf.
“Jouw onderrug is gevoelig. Je hebt meer draagkracht nodig. Voel de angst en kijk naar het kleine kind in jou.” Met gesloten ogen doe ik dat. Ik zie dat zij nog steeds bang is voor disharmonie en afkeuring. Zo graag wil ik haar helpen om die controle los te laten. Daarom vraag ik haar: ‘Lief meisje, wat heb jij nodig?’
Na zo’n boostermassage kan ik een weeklang vrijwel moeiteloos bewegen. In deze herwonnen vrijheid hoor ik het kleine meisje in mij zeggen dat ze zo graag een eigen sauna thuis zou hebben. Mijn creatieve brein brandt los en ik schaf een badkussen aan, waarmee ik uitstekend in het douchegedeelte van mijn bad kan liggen. Nu kan ik de badkamer inkijken waar sfeervolle kaasjes branden, edelstenen schitteren en hout en schelpen de natuur binnenhalen. Begeleidt door een wellnessluchtje en zachte muziek verwarmt het hete water mijn lijf. Als de zweetdruppels op mijn voorhoofd parelen, stap ik vanuit het bad naar mijn dakterras, waar ik volledige privacy heb. Kijkend naar de lichtjes in de verte, dampt mijn lichaam in de Hollandse winterlucht.
En wat te doen nu ik niet welkom ben om ergens een goede latte of cappuccino te drinken? Grmfh! Ondanks dat ik kerngezond ben, wordt mij deze vrijheid afgenomen. Wat zegt het kleine meisje in mij? Ah, dat is een goed idee. Ik loop een koffiewinkel binnen en laat mij voorlichten hoe ik thuis zelf een verrukkelijke macchiato kan maken. Opgetogen ga ik naar huis met in mijn tas een percolator en biologische koffiebonen.
Het is de kunst om de juiste balans te vinden tussen spirituele en materiële zaken, zegt de TAO. Wijsheid komt met de jaren. Vroeger was ik tijdens de donkere maanden depressief en voelde ik mij gevangen. Maar ik heb de sleutel gevonden, waarmee ik mijzelf kan bevrijden. Nu lig ik thuis behaaglijk op de bank en kijk innig tevreden naar de flarden mist. Zonder aarzeling geef ik mij over aan de wonderschone wereld van stilte en rust.
Januari 2022